campagne de grootste schat
hulp bieden aan kinderen
Hier vind je vier tips die jou als omstaander kunnen helpen om hulp te bieden aan de kinderen van een gezin waar je je zorgen om maakt.
Toon dat je om het kind geeft
Bespreek je bezorgdheid
Bied een veilige plek
Schakel hulp in
Toon dat je om het kind geeft
Laat het kind zich gezien voelen
Laat het kind of de jongere merken dat je hen ziet en aan hen denkt. Laat zien dat je wilt dat het kind zich goed voelt.
Kleine gebaren die dat aantonen zijn:
- Een glimlach tonen
- Een knuffel geven
- Samen iets leuks/ontspannends doen
- Een luisterend oor zijn
- Een fijn gesprek hebben
- …
Toon dat je klaarstaat
Laat het kind of de jongere weten dat je voor hen klaarstaat om te helpen.
Bijvoorbeeld
“Je mag aan mij vertellen of vragen stellen. Maar dat hoeft niet.”
“Als je hulp nodig hebt, kun je op mij rekenen.”
“Je kunt bij me terecht, wat er ook gebeurt.”
Bespreek je bezorgdheid
Als het kind kan praten, is het een goed idee om in een gesprek je zorgen te bespreken. Zo wordt de situatie duidelijk en kan je nagaan hoe je eventueel hulp kunt bieden. Pas je gesprek aan aan de situatie, de leeftijd en het tempo van het kind of de jongere.
Kies een rustig moment
Begin een gesprek op een veilige plek en op een rustig moment, zoals tijdens een wandeling of wanneer je samen aan het knutselen bent. Praat over iets luchtigs om het kind of de jongere op hun gemak te stellen.
Stel open vragen
Stel algemene en open vragen over situaties thuis of ruzies.
Bijvoorbeeld
“Hoe voelt het voor jou om thuis te zijn? Zijn er momenten waarop je je niet goed voelt?”
“Ruzies komen bij iedereen voor, is dat bij jou thuis ook zo? Wat gebeurt er dan?”
“Wat doen jij of je ouders dan als er ruzie is thuis?”
“Gebeurt het wel eens dat ruzies uit de hand lopen thuis?”
Laat het kind vertellen
Geef gedurende het gesprek het kind of de jongere de ruimte om te vertellen. Neem hen serieus, luister zonder te oordelen en vul niets voor hen in. Het kind kent zichzelf en het gezin het beste. Pas als je merkt dat het kind uitgepraat is, kan je een voorstel doen om ondersteuning te bieden.
Deel je bezorgdheid
Leg uit waarom je je zorgen maakt en benoem hierbij dingen die je hoort of ziet. Gebruik de ik-vorm om je eigen gevoelens te benoemen.
Bijvoorbeeld
“Ik zie dat je de laatste tijd wat stiller bent. Ik maak me zorgen. Is alles oké?”
“Ik merk dat je vaak bij ons wilt zijn, gaat het thuis wel goed?”
“Ik heb het gevoel dat het thuis niet altijd een veilige plek voor jou is. Klopt dat?”
Benoem wat er goed gaat
Geef het kind een compliment en vertel wat je ziet dat goed loopt.
Bijvoorbeeld
“Ik vind het heel dapper dat je dit vertelt. Dat vraagt veel moed”
“Ondanks dat het niet zo goed gaat thuis, vind ik het knap dat je …”
Sluit goed af
Laat aan het einde van het gesprek weten dat je altijd klaarstaat om te luisteren. Vraag of je met iets kunt helpen op dit moment. Maak er een gewoonte van om met elkaar te spreken over hoe het thuis loopt, dat verlaagt de drempel om een bezorgdheid te bespreken. Sluit af met iets luchtigs, zodat de sfeer weer wat lichter wordt.
Bied een veilige plek
Laat weten dat ze altijd welkom zijn
Maak duidelijk dat het kind of de jongere bij jou terecht kan voor hulp en steun. Toon aan dat je er voor hen bent, voor hulp zoals een slaapplek, vervoer of een luisterend oor.
Bijvoorbeeld
“Wat je meemaakt is niet gemakkelijk. Ik ben er voor jou als je me nodig hebt.”
“Je hoeft je niet alleen te voelen. Ik ben er om naar je te luisteren.”
“Ik zie dat je het niet makkelijk hebt. Laat maar weten als ik iets voor je kan doen.”
“Als je je niet veilig voelt thuis, mag je me altijd bellen of langskomen.”
Wees open en eerlijk
Laat het kind of de jongere weten dat je hun verhaal serieus neemt. Leg, ongeacht de leeftijd van het kind, uit waarom je bepaalde stappen onderneemt. Dit zorgt voor vertrouwen en laat zien dat je in hun belang handelt.
Bijvoorbeeld
“Ik snap dat je bezorgd bent over wat er nu gaat gebeuren. Ik beloof dat ik alles wat ik doe met je zal delen. Ik wil graag eens met je ouder(s) praten en ga hiervoor hulp vragen aan iemand die hier meer ervaring mee heeft.”
“Je situatie maakt me bezorgd, en ik wil dat je de steun krijgt die je nodig hebt. Omdat ik wil dat je veilig bent, ga ik contact opnemen met iemand die ons verder kan helpen.”
“Ik weet dat het niet makkelijk is om dit te vertellen, en ik waardeer het dat je me vertrouwt. Omdat je thuis niet meer veilig bent, ga ik de politie bellen.”
Doorbreek de schaamte en de schuld
Kinderen en jongeren voelen zich vaak schuldig of schamen zich voor het geweld thuis. Het is belangrijk om hen duidelijk te maken dat het nooit hun schuld is.
Bijvoorbeeld
“Het is begrijpelijk dat je je schuldig voelt, maar wat er thuis gebeurt, is nooit jouw schuld.”
“Soms kan het voelen alsof je iets fout hebt gedaan, maar de ruzies thuis zijn niet jouw schuld.”
“Je hoeft je niet te schamen voor wat er thuis gebeurt. Dit is niet jouw schuld en jij kunt dit ook niet in je eentje oplossen.”
Probeer niet slecht te praten over de ouders van het kind. Je mag wel het gedrag van de ouders afkeuren. Voor kinderen en jongeren blijven hun ouders vaak belangrijk, ondanks het geweld
Schakel hulp in
Bel de politie (101) bij duidelijke onveiligheid
Als je het gevoel hebt dat de situatie echt heel onveilig is voor de kinderen en de ouders, is het belangrijk om de politie te verwittigen. Het is normaal dat dit aanvoelt als een grote stap, maar het zorgt ervoor dat iedereen veilig is. Door in te grijpen, kun je voorkomen dat de situatie erger wordt.
Neem contact op met hulpverlening
Neem contact op met 1712 of andere hulporganisaties als je vermoedt dat er geweld plaatsvindt. Zij kunnen steun en begeleiding bieden aan jou als omstaander, maar ook aan de betrokkenen bij het geweld.
Kinderen en jongeren kunnen ook terecht bij de chat ‘Nu praat ik erover’, Awel of het JAC om hun verhaal te doen en om ondersteuning en advies te krijgen.
Je kunt ook de wijkagent of straathoekwerker aanspreken zodat die een oogje in het zeil kan houden.
1712 is er voor iedereen met een vraag over geweld, mishandeling en kindermishandeling.
Voor omstaanders: Zij kunnen jou advies en begeleiding bieden bij hoe jij iemand kan helpen.
Voor ouders en kinderen: 1712 is er ook voor betrokkenen van geweld. Ze bieden steun, advies en begeleiding.
Anoniem en gratis bellen: ma-vrij (9-18u)
Anoniem en gratis chatten: ma-do (13-17u en 18-22u) en vrij (13-17h)
Deze campagne werd mogelijk gemaakt met steun van:
